مجمع عمومی سازمان ملل در ۲۰ آبان ۱۳۵۴ (۱۰ نوامبر ۱۹۷۵) قطعنامه ۳۳۷۹ را به تصویب رساند که بر اساس آن صهیونیسم برابر با آپارتاید شناخته شد. رژیم صهیونیستی و همچنین رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی در این قطعنامه رژیم‌هایی نژادپرست شناخته شده و تبعیض نژادی در هر دو رژیم محکوم شد. قطعنامه‌های مجمع عمومی سازمان ملل الزام‌آور نیست، معهذا همین قطعنامه غیرالزام‌آور نیز بعد‌ها در ۱۶ دسامبر ۱۹۹۱ میلادی (۲۶ آذر ۱۳۷۰) با اعمال نفوذ قدرت‌های حامی رژیم صهیونیستی با صدور قطعنامه‌ای دیگر (۴۶۸۶) لغو شد. شایان ذکر است رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی نیز پیش از آن، در نتیجه سال‌ها مبارزه مردم آفریقای جنوبی با نژادپرستی و مخالفت جامعه جهانی با آپارتاید، طی همه‌پرسی سال ۱۹۹۲ منحل شده بود. آنچه جهانیان در سال‌های اخیر در منطقه به ویژه در نوار غزه به چشم خود دیدند، درستی اقدام مجمع عمومی در سال ۱۹۷۵ میلادی در خصوص مساوی دانستن صهیونیسم با آپارتاید را اثبات کرد. کنست (مجلس) رژیم صهیونیستی، در ۲۸ تیر ۱۳۹۷ (۱۹ جولای سال ۲۰۱۸ میلادی) با تصویب لایحه «ملت - دولت یهود» و تبدیل آن به قانون، رژیم اسرائیل را کشوری برای یهودیان با حق برتری برای آنها نسبت به دیگر ساکنان معرفی کرد. مطابق این قانون، عبری تنها زبان رسمی رژیم اسرائیل و بیت‌المقدس (شامل هر دو بخش شرقی و غربی) پایتخت این رژیم است. کنست رژیم در گام اخیر خود نیز، در تاریخ ۳۱ تیرماه ۱۴۰۴ پیش‌نویس لایحه تسلط رژیم اسرائیل بر کرانه غربی و منطقه موسوم به غور اردن را تصویب کرد. این مصوبه از منظر حقوق داخلی رژیم اسرائیل، زمینه مشروعیت دادن به الحاق مناطق یادشده به اراضی اشغالی و زمینه‌سازی برای اخراج دسته‌جمعی ساکنان فلسطینی آنها یا مبادرت به نسل‌کشی آنان (مشابه غزه) را با هدف تسلط کامل اسرائیل بر این اراضی فراهم خواهد کرد. این مصوبه نیز همانند دیگر اقدامات متجاوزانه و اشغالگرانه رژیم اسرائیل، مغایر با منشور ملل متحد و حتی قطعنامه‌های ظالمانه تقسیم و دیگر قطعنامه‌های شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص قضیه فلسطین و سرزمین‌های فلسطینی است. در سویی دیگر، رژیم اسرائیل با سوءاستفاده از سقوط دولت بشاراسد در سوریه، علاوه بر بلندی‌های جولان که از سال ۱۹۶۷ میلادی به‌طور غیرقانونی تحت اشغال آن است، منطقه حائل جولان و نیز مناطق دیگری از جنوب سوریه را به اشغال خود درآورد و تا حدود ۲۰ کیلومتری دمشق پیش رفته است. کما اینکه تحت حمایت امریکا و برخی کشور‌های اروپایی، به‌رغم آتش‌بس در جنگ اخیر با لبنان، هنوز از پنج نقطه از بلندی‌های سوق‌الجیشی جنوب لبنان خارج نشده است. اما خطرناک‌تر از مصوبه اخیر کنست رژیم اسرائیل، عملکرد این رژیم در دو سال اخیر در غزه است. تلاش برای «انسان‌زدایی» از ساکنان غزه اولین گام مقامات رژیم با هدف مشروعیت بخشی به نسل‌کشی ساکنان غزه است. مقامات رژیم صهیونیستی در توجیه نسل‌کشی فلسطینیان غزه، آنان‌را «وحشی»، «هیولا» یا «حیوانات انسانی» توصیف کردند! «یوآو گالانت» وزیر جنگ رژیم جنایتکار صهیونیستی در توجیه محاصره کامل نوار غزه مدعی شده که «ما در حال مبارزه با حیوانات انسانی هستیم و بر اساس آن عمل می‌کنیم.» رژیم اسرائیل در یک سال و نیم اخیر، بار‌ها آشکارا قصد خود را بر کوچاندن اجباری ساکنان غزه به سمت سینای مصر یا دیگر کشور‌های عربی منطقه اعلام کرد. این رژیم با توسل به نسل‌کشی و نیز محاصره و قحطی مصنوعی، به‌دنبال تحقق آن است. ماهیت و عملکرد «نژادپرستانه» اسرائیل اکنون بدون نقاب در مقابل چشم همه جهانیان است، رژیم نژادپرستی که همچنان تأسیس اسرائیل بزرگ- نیل تا فرات- بخشی از راهبرد توسعه‌طلبانه آن است، دارای توانایی‌های نظامی حتی در حوزه هسته‌ای است، عضو هیچ‌یک از سازوکار‌های پادمانی هسته‌ای بین‌المللی نیست، ارزشی برای قوانین و مقررات آمره بین‌المللی قائل نبوده و به‌طور نامحدود تحت حمایت امریکا و اغلب کشور‌های اروپایی قرار دارد. نژادپرستی اسرائیل صرفاً تهدیدی علیه فلسطینیان نیست بلکه کل منطقه و بلکه همه بشریت را تهدید خواهد کرد. مقابله با این تهدید و دفع خطر این غده سرطانی منطقه و جهان، تنها وظیفه فلسطینیان نیست، بلکه مسئولیت همه دولت‌ها و ملت‌هایی است که به امنیت بین‌المللی فکر می‌کنند و به ارزش‌های اخلاقی و انسانی و عدالت و انصاف پایبند و وفادارند. فلذا حمایت از غزه و آرمان فلسطین نه یک لطف، بلکه یک تکلیف و انجام مسئولیت است. دولت‌ها و ملت‌های جهان به ویژه دولت‌ها و ملت‌های مسلمان بدانند که اگر رژیم نژادپرست اسرائیل در غزه متوقف نشود، باید در سرزمین و درون مرز‌های خویش منتظر خطر صهیونیسم و تهدیدات نژادپرستانه آن باشند.
مماشات جامعه جهانی با رژیم اسرائیل و حامیان آن و بی‌عملی در قبال نسل‌کشی فلسطینیان و مرگ روزمره کودکان و زنان و پیران در اثر گرسنگی و تشنگی تحمیلی، به منزله تشویق و توسعه جنایت در گستره جهانی و عادی‌سازی نسل‌کشی است. بی‌عملی در قبال رژیم کودک‌کش اسرائیل، به منزله تشویق این رژیم به تداوم و تکرار شرارت علیه دیگر کشور‌ها و ملت‌های منطقه و خاصه ملت‌های مسلمان است. وقت آن است که کشور‌های اسلامی با درک از عمق تهدید رژیم اسرائیل برای امنیت جهان اسلام، همه اقدامات لازم برای متوقف کردن رژیم اسرائیل را در صدر اولویت‌های خود قرار داده و تجدید قطعنامه تساوی رژیم اسرائیل با نژادپرستی را در سازمان ملل متحد به‌طور جدی مطرح و دنبال نمایند.
*سخنگوی سابق وزارت امور خارجه
